Website over de slaaf Tula & het Nederlandse trans Atlantische slavernijverleden en de erfenis daarvan.
.jpg)
Vol trots kunnen we constateren dat dinsdag 25 juni 2013 de film Tula the revolt in wereldpremiëre is gegaan in de theaterzaal van het tropenmuseum te Amsterdam. Eindelijk mocht ook het publiek op donderdag 4 juli kennis maken met een fantastische film over het leven van een bijzondere man de slaaf Tula. Ik ben zelf geen recensent maar een gewone man die zich verdiept heef in het leven van de slaaf Tula van Curacao. Als je mij zou vragen wat ik van de film vind dan zou ik zeggen. Voor de gewone man die weinig tot geen kennis van zaken heeft is het een prima documentair om enigzins hiervan bewust te worden. Maar voor mensen die zich al verdiept hebben in hun geschiedenis, roept deze film een aantal vragen op en bovendien vind ik dat het verhaal uit de manuscript een beetje te vlak en eenvoudig is weergegeven. De belangrijkste punten uit het verhaal rond Tula die een belangrijke bijdrage konden leveren aan de emancipatie van de nazaten uit de slavernij waren niet duidelijk zichtbaar verteld. En misschien ligt het aan mijn kennis van zaken, maar voor zover ik het weet, bestond er geen zoon van Tula, wellichtheeft men dit erin gezet om het verhaal een beetje te verbloemen met een happy end. Maar desondanks voor de gewone man zeer de moeite waard om te zien, mijn complimenten.
Voor meer info: www.tulathemovie.com/
Welkom op de website van Tula Korsou.
Dit is een website met afbeeldingen en informatie over onze grote held de slaaf Tula van Curacao. De kunstenaar Edsel Selberie geeft hier zijn visie en zijn suggestie van de slaaf Tula en heeft deze grote held in de geest doen opstaan. Maar de kunstenaar raakte ook geinspireerd door de methodes van mishandelen en martelen van de trans Atlantische slaven. Speciaal hiervoor heeft de kunstenaar een serie beelden en schilderijen gemaakt om het leed en de pijn van deze mensen te kunnen illustreren. Ik hoop dat de afbeeldingen van mijn werken mensen zullen inspireren en dat de informatie die erbij hoort mensen zal motiveren om na te denken over het verleden, want pas wanneer je weet waar je vandaan komt kan je weten waar je naar toe wilt. Samenleven doe je niet alleen en van fouten uit het verleden moeten we leren en daarbij speelt het besef een grote rol. Mijn primaire doel is om mensen aan het denken te brengen en elkaar als mens te leren respecteren en accepteren zodat wij als mensen op een gelijkwaardige manier met elkaar kunnen samenleven
Alle beelden en schilderijen die op deze website zijn geplaatst zijn gemaakt door de kunstenaar Ed.sel Selberie
Welk doel had het martelen van slaven vroeger?
Ik heb me een beetje kunnen verdiepen in het straffen,mishandelen en het martelen van slaven uit vroegere tijden,en ik vroeg me af wat voor doel men voor ogen had om een ander mens van vlees en bloed op zo'n dergelijke wijze te mishandelen. De vragen die toen bij mij gelijk op kwamen waren deze.1.Zou men toen bang zijn geweest voor deze slaven,terwijl ze geketend en onbewapend waren? 2 Waren deze slaven inderdaad zo lui en ongehoorzaam dat zij wel deze straffen verdiende? 3.Of waren deze straffen enkel en alleen bedoeld om schrik aan te jagen en te intimideren om deze arme zielen te ontmoedigen?
Fort Elmina was de laatste plek dat onze voorouders hebben gezien van Afrika, voor dat ze in de trans Atlantische slavernij terecht kwamen.
Is er verandering sinds de strijd van Tula ?
Was de strijd van Tula en zijn mede lotgenoten de moeite waard geweest? Hebben zij hun kostbare leven voor een belangrijke zaak opgegeven? Zijn wij tegenwoordig op gebied van emancipatie, discriminatie en het mensenrecht opgeschoten? Dit zijn allemaal vragen die je zou kunnen stellen zodat je beter begrijpt dat emancipatie een complexe zaak is en dat het veel tijd nodig heeft voordat dingen veranderen.
De strijd van Tula is zeer zeker de moeite waard geweest want dat was een signaal naar zijn lotgenoten toe dat je moet opkomen voor je rechten, maar daarnaast was het ook een signaal naar de onderdrukkers om hun ogen te openen dat tijden zijn veranderd.
Deze dappere mensen hebben hun leven voor een belangrijke zaak gegeven want dat was naar Nederlandse begrippen de eerste vreedzame demonstratie voor het mensenrecht, iets wat Nederland tegenwoordig heel erg hoog in het vaandel heeft.
Jammer genoeg moet ik constateren dat op gebied van emancipatie, discriminatie en mensenrechten tegenwoordig nog veel werk te verrichten is en bovendien is het tempo waarin wij veranderingen invoeren, veel en veel te traag voor een moderne wereld zoals wij die tegenwoordig kennen.
Als ik me beperk tot de emancipatie van mijn eigen landgenoten van Curacao moet ik zeggen dat sinds Tula's stijd, er niet veel mentaliteits verandering heeft plaatsgevonden onder de Curacaose bevolking. Ik merk weinig verbroedering onder de bevolking bij gelegenheden waar men samen aan een gemeenschappelijk belang hoort te werken. Ik heb het gevoel dat de mensen uit de samenleving daar elkaar niet veel gunnen. Het lijkt alsof het nog in hun geest vastgeroest zit dat iedere soortgenoot die keihard werkt om vooruit te komen, nog steeds gezien wordt als een soort bomba. Wat dat betreft is er naar mijn mening en inzicht sindsdien niet veel veranderd. Tula zal zich zéér zeker afvragen, shon nan hoe lang moet dit gestumperd nog duren, voordat jullie ogen open gaan ? En wanneer begrijpen jullie uiteindelijk de uitdrukking samen zijn we sterk ?
Dit beeld is een illustratie van een slavin die in de handen van haar onderdrukker zit en die een kind heeft gebaart waarvan de navelstreng uit ketens bestaat. Maar daarentegen zijn de twee handen van haar onderdrukker zelf ook geketend, wat aanduidt dat hierbij beide partijen uiteindelijk slaven waren. Dit schetst voor mij een duidelijk beeld om te begrijpen waarom onze emancipatie proces nogsteeds zo traag verloopt.
De tijd is aangebroken om Tula niet langer te laten wachten?
Zoals de beroemde artiest Rignald Recordino ooit in zijn lied( Tula warda )heeft gezongen.Tula wacht en kijk nog niet om, want me moeten nog één en ander verbeteren,nog steeds zijn we hard aan het werken.Met die zelfde gedachte moet ik constateren dat wij helaas na al die jaren van zogenaamd hard werken niet echt veel zijn opgeschoven en dat het lied voor mij nog steeds actueel is in onze moderne tijd.Als wij goed om ons heen kijken dan zien we nog steeds sporen van ongelijkheid en discriminatie in alle vormen.In een reeds uitgekomen documentaire film heeft men op Curacao te kennen gegeven dat de boodschap van het liedje achterhaald is en dat men daar op Curacao min of meer klaar zou zijn om Tula te kunnen confronteren.Maar als ik zie dat die zelfde landgenoten op Curacao een politieke leider doodschieten en dat was een man die voor de mensenrechten en idealen van de bevolking daar de strijd aanging met de coruptie op onze eiland, dan weet ik zeker dat Tula nog behoorlijk lang moet gaan zitten wachten voordat hij zich enigzins kan omdraaien om te kijken.
Wie wij vandaag zijn is wie wij waren dus vergeet nooit je Roots.
Daarom wil ik de nazaten van de trans Atlantische tot slaaf gemaakten die in Nederland wonen allemaal aanraden om kennis te gaan maken met hun Roots. Het Afrika museum heeft een geweldige collectie aan kunstwerken en gevruiksvoorwerpen. U kunt daar een compleet beeld vormen van de Afrikaanse culturen, geschiedenis en tradities. Het Afrika museum ligt bij Nijmegen in het dorpje Berg en dal postweg 6
Voor meer informatie klik op de flyer hier beneden voor een link.
Gastenboek
Portret van de slaaf Tula, gemaakt door
Edsel Selberie.
Link naar Wikkipedia van Tula, hieronder.
Actualiteiten
Trans Atlantic Nightmare
17-10-2015 15:00Atlantic Black holocaust
25-09-2015 19:00Tula dag 2014
16-08-2014 17:00
Wie was Tula ?
Inderdaar, wie was deze man die tot held werd uitgeroepen door de nazaten van de trans Atlantische slaven op Curacao. Van een held zou je eerder verwachten dat er genoeg documentatie materiaal te vinden is maar helaas is dit bij Tula niet het geval.Men vond toen dat hij een rebelerend en opstandi figuur was, m.a.w. een grote onrustzaaier en daarnaast ook nog behoorlijk bij de hand en gewelddadig.
Nee daarvan wilt men zeker geen referentiewerk, hij heeft al genoeg schade aangericht, laten we hem elimineren en uitwissen van deze aardbodem
zodat zijn nazaten met een vaag verhaal vol hiaten achter blijven en hem niet als een held zullen gaan eren. Mijn grootmoeder zelf was kind uit een slaven gezin. Dus heb ik van verhalen uit de geschiedenis en uit een beknopte berichtgeving van de kranten uit die tijd maar ook uit een kort verslag van de toenmalig gouverneur van Curacao kunnen concluderen dat deze beste man Tula, helemaal niet aan de hierboven vermelde omschrijvingen voldoet. Hij lijkt helemaal niet op wat men over hem had verteld. Sterker nog men heeft ervoor gezorgd dat er niet ééns een houtskool tekening van deze beste man gemaakt werd.
Dit heeft ervoor gezorgd dat de nazaten van Tula en zijn lotgenoten getraumatiseerd zijn achtergebleven vol onbeantwoorde vragen. Het is zo dat een ieder die zich wilt verdiepen in de geschiedenis van onze grote held Tula, vol vragen en frustraties blijft zitten en moet deze antwoorden dan zelf zien in te vullen.
Voor mijn eigen omschrijving van de slavenopstand onder leiding van Tula zie onder menu:
Verslagen & commentaar.
Weinig erkenning voor de herdenking 1 juli 1863. op Curacao.
Waarom is 17 augustus 1795 voor de Curacaose bevolking veel belangrijker en geschikt om te herdenken i.p.v.1 juli 1863 ? Het is gebleken dat de bevolking van Curacao minder waarde hecht aan de herdenking en viering van 1 juli 1863 de dag van afschaffing slavernij door Nederland. Daarentegen is de Surinaamse bevolking wel erg bewust van dit feit en hechten zij dan wel veel meer waarde aan deze herdenking.
Een duidelijke reden dat de Curacaose bevolking heeft aangegeven waarom zij niet warm lopen voor de herdenking op 1 juli is dat zij vinden dat ze niet blij hoeven te zijn met iets wat van hun werd afgenomenen dat de dader zelf eeuwen
.jpg)
later wilt komen bepalen wanneer hij het terug wilt geven. Dat je dan ook nog blij moet wezen met iets wat je al toebehoord, daar is de Curacaose bevolking te trots voor. De Surinamers die zien de herdenking van 1 juli vanuit een heel ander perspectief
want voor hun voorouders was er wel een grote verandering en een omwenteling in hun leven gekomen. Zij willen wel hun nageslachten ervan bewust maken dat hoe dan ook, vrijheid het meest waardevol is dat een mens in z'n leven kan hebben.
In plaats van de 1juli herdenking van de afschaffing slavernij wat men aan de voormalig Antillen en Suriname des tijds heeft gegeven,
viert de bevolking van Curacao tegenwoordig groots 17 augustus, de dag van het begin van de grootste slavenopstand op Curacao onder leiding van Tula. Men vindt dat blijkbaar belangrijker en geschikter dan de dag die hun gegeven werd. 17 augustus is een dag voor de Curacaose bevolking dat hun voorouders zelf opkwamen voor hun rechten en eisten terug wat hun toebehoord en dat wordt door de Curacaose bevolking gezien als de eerste stap naar de bevrijding die pas 68 jaren later heeft plaats gevonden.
Ondanks dat de trans Atlantisch tot slaaf gemaakte destijds gedwongen werden hun eigen identiteit overboord te moeten gooien, wisten zij die op Curacao waren toch stiekem een beetje van hun eigen geloof, rituelen en tradities te behouden en wisten zij het Christelijke geloof te combineren met hun eigen geloof Meer info hierover in menu documentaires.
Kerken erkennen leed slavernij.
De raad van kerken in Nederland hebben uiteindelijk toegegeven dat zij ook verkeerd hebben gehandeld tijdens de slavernij, door zich te laten misleiden voor winst bejag en machtsmisbruik. Men vindt dat de nazaten meer erkening verdienen voor wat hun voorouders is aangedaan en daarbij is een excuse op z'n plaats. De complete berichtgeving hierover is te lezen in sub menu: met Afrikaanse wortels.
Startpagina
Deze sectie is leeg.
